Συνέντευξη στη Μαρία Νίκα
Από τα βιβλία της
είχα διαβάσει τις «Μέλισσες ιέρειες» των εκδόσεων Γαβριηλίδη, δυο ευαίσθητες
νουβέλες για τη γυναικεία ύπαρξη, και την εξαιρετική δουλειά της πάνω στο
πεζογραφικό έργο του Γιάννη Σκαρίμπα, που είχε κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις poema του Κορωναίου Βασίλη Ρούβαλη. Επίσης,
κάποια διηγήματά της, όπως το συγκινητικό «Μια τρυφερή καρδιά στο βάθος».
Το «μπαμ!» με ξάφνιασε, δικαιώνοντας τον τίτλο του. Το τελευταίο βιβλίο της Χαράς Νικολακοπούλου δεν έχει καμία σχέση με ό,τι είχε γράψει ως τώρα. Πρωταγωνιστικό πρόσωπο σε αυτή την απολαυστική μαύρη κωμωδία είναι η Αγγελική. Ένα σατανικό πλάσμα «πεινασμένο για επιτυχία, χρήμα και έρωτα». Το «μπαμ!» είναι μια ιστορία σχεδόν σουρεαλιστική…
Το «μπαμ!» με ξάφνιασε, δικαιώνοντας τον τίτλο του. Το τελευταίο βιβλίο της Χαράς Νικολακοπούλου δεν έχει καμία σχέση με ό,τι είχε γράψει ως τώρα. Πρωταγωνιστικό πρόσωπο σε αυτή την απολαυστική μαύρη κωμωδία είναι η Αγγελική. Ένα σατανικό πλάσμα «πεινασμένο για επιτυχία, χρήμα και έρωτα». Το «μπαμ!» είναι μια ιστορία σχεδόν σουρεαλιστική…
- Το «μπαμ!» είναι εντελώς διαφορετικό
από τα προηγούμενα βιβλία σας. Πώς σας προέκυψε η μαύρη κωμωδία;
Η ιδέα
ήταν να αφηγηθώ, μέσα από το πρίσμα του χιούμορ και της κωμωδίας, τα όσα
τραγελαφικά συμβαίνουν γύρω μας τα τελευταία χρόνια, όταν βλέπουμε ανθρώπους να
πατούν επί πτωμάτων για να κερδίσουν εύκολη δόξα, μια εφήμερη στιγμή επιτυχίας
πάση θυσία. Το έγραψα για να γελάσω, για να γελάσουμε, για να πω την αλήθεια.
Στην πορεία βγήκαν και κάποιες πικρές αλήθειες.
- Η ηρωίδα σας, η Αγγελική, μόνο αγγελική δεν είναι! Αδίστακτη, σκοτώνει χωρίς τύψεις όποιον πιστεύει ότι στέκεται εμπόδιο στα σχέδιά της. Έχει κανένα ελαφρυντικό για τον τρόπο με τον οποίο φέρεται; Υπήρξε στιγμή που να τη συμπονέσατε;
Όλοι
έχουμε τα ελαφρυντικά μας όταν εγκληματούμε, κυριολεκτικά η μεταφορικά, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Αυτό ωστόσο
δεν μας δίνει απαραίτητα και δικαιολογία. Σίγουρα η Αγγελική είναι ένα άτομο με
βεβαρημένο background.
Και δεν νομίζω πως είναι χειρότερη από τα αδίστακτα πρόσωπα με τα οποία έχει να
αντιπαλέψει. Δεν ξέρω αν τη συμπονώ, ούτε ξέρω αν είναι αστεία. Οι πράξεις της πάντως
είναι για γέλια. Και για κλάματα φυσικά.
- Όλοι οι ήρωές σας έχουν μια κυνικότητα. Σημείο της εποχής μας;
Πολύ
φοβάμαι πως ναι. Οι άνθρωποι έχουν γίνει αξιοσημείωτα πιο εύστροφοι, ετοιμόλογοι
και πολυμήχανοι τα τελευταία χρόνια, αλλά αυτή η μονομερής ανάπτυξη της
εγκεφαλικής/νοητικής λειτουργίας μας νομίζω πως αποβαίνει σε βάρος της
ανθρωπιάς μας και της συναισθηματικής μας ωρίμανσης. Κι επειδή είπα
πολυμήχανοι, ήρθε στο μυαλό μου ο Οδυσσέας, ένας κατά τη γνώμη μου αντιπαθής,
ανάλγητος και αδίστακτος χαρακτήρας της μυθολογικής μας παράδοσης.
- Θα μπορούσε η ιστορία σας να είναι αληθινή;
Γιατί
όχι; Πόσα παράξενα και πρωτόγνωρα γεγονότα δεν βλέπουμε κάθε μέρα; Τα πιο
απίθανα σενάρια τα γράφει η πραγματικότητα, η ίδια η ζωή.
- Μου έκανε εντύπωση το πόσο άνετα χειρίζεστε αυτή τη λαϊκή-αργκό γλώσσα την οποία μιλάει η Αγγελική. «Μανταμίτσα», «Πολύ σκουλικιάρικα ξηγιέται», «σκάω το παραδάκι» κ.λπ. Όποιος σας ξέρει, θα εκπλαγεί, νομίζω.
Ειλικρινά
αυτό εξέπληξε κι εμένα. Δεν περίμενα να μπω τόσο βαθιά στο πετσί του ‘ρόλου’
μου. Όμως ένας συγγραφέας δεν μιλάει –ή δεν πρέπει να μιλάει- με τη δική του
γλώσσα αλλά μέσα από τις γλωσσικές επιλογές και την προσωπική ιδιόλεκτο των
ηρώων του.
- Μια μέρα που η Αγγελική απογοητεύεται, παίρνει ένα σπρέι με κόκκινο χρώμα και γράφει στους τοίχους των Εξαρχείων το σύνθημα «Εκδίκηση στους φονιάδες του μυαλού μου». Για μια στιγμή νόμισα ότι θα ξυπνήσει μέσα της η επαναστάτρια…
Δεν
ξυπνάει όμως. Γιατί πολύ απλά η Αγγελική είναι η επιτομή του ανθρώπου που δεν
δίνει δεκάρα για επαναστάσεις και κοινωνική αναμόρφωση. Δεν νοιάζεται για τους
άλλους, δεν έχει κοινωνικές ευαισθησίες. Μόνον ο εαυτός της την ενδιαφέρει και
η επιτυχία του βιβλίου της. Και αυτή ακριβώς είναι η τραγωδία της. Και το
Βατερλό της τελικά.
- Μόνο όταν ερωτεύεται δείχνει να νοιάζεται για κάποιον άλλο άνθρωπο. Ο έρωτας μπορεί να μας κάνει καλύτερους;
Μόνον
όταν συνοδεύεται από συναισθηματική ωριμότητα και αυτογνωσία. Διαφορετικά,
πυροδοτείται η καταστροφική του δύναμη. «Έρωτα εσύ, με περισσή όταν λαβώνεις
δύναμη, μηδ’ όνομα καλό από σε μηδ’ αρετή μπορεί να βγει. Μα
μετρημένα αν πορευτεί η Κύπριδα, άλλη σαν αυτή θεά δεν έχει νοστιμιά»
για να θυμηθούμε τον Μεγάλο Ερωτικό του Μ. Χατζιδάκι και το χορικό από τη Μήδεια του Ευριπίδη.
- Απόσπασμα της ιστορίας σας έχει παρουσιαστεί και στο θέατρο. Πώς το είδατε;
Αυτό
συνέβη πέρυσι τον Ιούνιο στο θέατρο Επί Κολωνώ, από τη σκηνοθέτιδα Πέπυ
Μοσχοβάκου. Το παρακολούθησα με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον και φυσικά με
ενθουσιασμό. Πιστεύω πως στην Αγγελική ταιριάζει το θεατρικό σανίδι. Θα
έφτιαχνε μια εκρηκτική περσόνα.
- Σε ένα από τα κεφάλαια της νουβέλας σας, παραφράζοντας τον Σκαρίμπα, έχετε δώσει τον τίτλο «Το Βατερλό μιας γελοίας». Θα μπορούσε να είναι και ο τίτλος του βιβλίου;
Για να πω
την αλήθεια, τον σκέφτηκα. Τελικά επιλέχθηκε το «μπαμ!» γιατί είναι πιο
πολυσήμαντος τίτλος. Και πιο εντυπωσιακός νομίζω!
Σύντομο βιογραφικό
Έχει εκδώσει τα βιβλία:
«Η δημιουργική γραφή στο Γυμνάσιο» (εκδόσεις Σιδέρη, 2014)
«Μέλισσες Ιέρειες. Δύο νουβέλες» (εκδόσεις Γαβριηλίδης, 2015)
«41 and a half kisses from Mr Leroi» (κυκλοφορεί στο Amazon, 2016)
«Μια τρυφερή καρδιά στο βάθος και άλλες ιστορίες» (εκδόσεις Θράκα, 2018)
«μπαμ!» (εκδόσεις ΑΩ, 2020)